من باور دارم معماری امروز نیاز دارد که منعکس شود بر روی وظایف و امکاناتی که اصالتا از خودش است . معماری وسیله یا سمبل چیزی نیست که به ذات خود متعلق نباشد . در اجتماعی که به چیزهای غیر ضروری بها میدهد و بی ماهیت تغییر می کند معماری می تواند مقاومت را بر گزیند و تلف نمودن فرم ها و معناها را بی اثر کند و به زبان خود سخن بگوید. من اعتقاد دارم زبان معماری زیر سوال بردن یک سبک خاص نیست هر ساختمانی برای استفاده ای خاص در یک مکان مشخص و یک اجتماع مشخص، ساخته می شود. ساختمان های من سعی می کنند سوالاتی را که از این حقیقت ساده پدیدار می شوند، به همان دقت و صراحتی که میتوانند پاسخ دهند.
پیتر زامتور در سال 1943، در باسل سوییس به دنیا آمد و پس از فراگیری کابینت‌سازی نزد پدر، ابتدا در زادگاهش و سپس در انستیتو Pratt نیویورک، به تحصیل در رشته معماری پرداخت. او پس از بازگشت به سوییس، در سال 1967 در دپارتمان حفاظت از بناهای تاریخی استخدام شد و در سال 1979، آتلیه خویش را در Haldenstein تاسیس کرد، خلوت‌گاهی کوهستانی که هنوز، با 15 نفر کارمند، در آن کار می‌کند. زامتور از سال 1996، استاد آکادمی معماری دانشگاه ایتالیایی سوییس است و در انستیتو معماری کالیفرنیای جنوبی در لس‌آنجلس (1988)، دانشگاه فنی مونیخ (1989) و مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد (1999) نیز به عنوان استاد میهمان، به تدریس پرداخته است.
اگرچه اکثریت کارهای پیتر زامتور در سوییس قرار دارند، اما در کارنامه کاری او، پروژه‌هایی در آلمان، اتریش، هلند، انگلستان، اسپانیا، نروژ، فنلاند و ایالات متحده نیز دیده می‌شود. مشهورترین اثر زامتور، حمام آب‌گرم در Vals سوییس (1996) است که از سوی رسانه‌ها، به عنوان شاهکار او یاد شده است. از دیگر پروژه‌های شناخته‌شده او می‌توان به موزه هنر Bregenz در اتریش (1997)، غرفه سوییس در اکسپوی 2000 در هانوفر آلمان (2000)، و جدیدترین آنها، کلیسای کوچک Brother Klaus در آلمان (2007) و موزه Kolumba در کلن آلمان (2007)، اشاره کرد.
